.... ilk yazı

bi bira.. biraz eskilerden nostaljik denebilecek kıvamda insanı hafiften uzaklara götürüp boğazına bişiler oturtan bir iki şarkı..bu akşamımı mutsuz geçirmeme sebep hiç bişey yokken hayatımda, kendimi bu halde buldum birden..6 aydır mutluyum evet ama içimi kemiren bişiler dönüp duruo kafamda.. evet ben onun yaşadığı kadar büyük bi aşk yaşamadım belki hani bööle yıllar geçsede üstünden unutulmııcak kıvamda.insanın istesede unutamııcaağı cinsinden unuttum deyipte bi yerden kendini hatırlatan.ama tahammül edemiorum işte bi zamanlar başkasını benden çok sevmesine..kıskançlık değil bu adı da her neyse bilmiorum ama garip bi duygu işte..blog açma sebebiimmdir söz konusu olan mevzu..

ama hissettim bunları işte. unutamıcak hiç bi zaman onu.ama kabullenmek durumundayım kimse kimseyi eski sevgilisini çok sevdi diye suçlayamaz çünkü haliyle bende.kabulleniodumda yavaştann ama yine durduk yere kemirdi bişiler içimi.evet kabullenmek zorundayım çünkü "ya ona dönerse" diye yaşanmaz bi ilişki..ama bu duyguların bana hissettirdiği bişey varki onu düşündükçe heyecanlanıorum birden..meğer ben ne çok seviomuşumda kendime bile itiraf edemiomuşumm..düşündüm bugün ona dönerse naparım diye öperken beni acaba aklına gelmişmiydi die düşünmedm dersem yalanın okkalısı olur hemde..nese düşündüm ve dedimki giderse tahmin edemeyeceğim kadar çok olur üzüntüm,kırgınlığım,belki kızgınlığım..ama bi o kadrda anlamaya çalışırım çnkü ben yaşayamadım onun yaşadğı aşkı.belkide hiç yaşayamıcam bilmiorum.karşılıklı olarak.bu yüzden anlamaya çalışırm..

evet sevgilim işte insanlara duygularımdan bahsederken böyle anlatmaya çalışıorum ne kadar doğru ifade edebiliorum kendimi bilmiorum her neyse işte..ama gitme.gidersen gitme diyemem belki ama sen gitme yine de..şimdi okusan bunu paranoyak olduğumu düşünebilirsin saçmalama hayatım geçmiş bitmiş bişi dersin ama ben inanamıorum onu unuttuğuna hatta bi adım ileri gidip özlediğini bile düşünüorum zaman zaman.onun yerini benimle doldurmaya çalıştığını ve bunu başaramadığını düşünüyorum..onunla ben farklıyız çnkü.çünkü o benden her zaman daha özel olacak bliorum.şuan kendimi acaip çaresiz ve zavallı hissediyorum sırf beynimdeki bu düşüncelerden dolayı..

bu yazdıklarımı okumayacaksın hiç bi zaman belkide okusan iyi olur bilmem kii delimiyim neyim gecenin bu saatinde salya sümük yazıorum bunları önce mail olarak sana gelicekti sonra karar değiştirip buraya düştü yazı..hani dedin ya bana bi akşam ben büyük bi ilişki yaşadım hayal kurdum olmadı yıkıldım o yıkıntıların arasından beni sen çıkarıosun diye işte o akşamdan beri zaman zaman diorumki kendi kendime ya o yıkıntının altında bende kalıosam??? ya seni kurtarmaya çalıştıkça seninle beraber ben daha çok yıkılıosam???

ve cesaretim yoksa sana özledin mi onu diye sormaya,korkuosam alacağım cevaptan??ya da aldığım cevap yıkacaksa beni peki beni kim kurtarıcak bu yıkıntının ardından beni?? peki ben nasıl emin olucam ya da aklının bi yerinde hala onun olmadığına?? soruların cevapları her neyse bana bu akşam attığın mesaj doğru olsun lütfen çünkü sende benim "kıymetlimsin, bitanemsin.."